Gemaakt op 5 februari 2020 door Isabel van Veen. Vroege ochtenden.. de mooie zonsopkomst, de dauwdruppels die zelfs een simpele grasspriet mooi maken, de vogeltjes die fluiten.. en ik lig altijd nog héérlijk te slapen in mijn warme bedje ;) Wie mij kent, weet dat ik totaal geen ochtendmens ben. Zelfs voor fotografie kom ik zelden vroeg mijn bed uit. Tot 5 februari 2020. Zoals elke nacht werd ik een keertje wakker. Normaal gesproken slaap ik daarna weer lekker verder, maar nu hoorde ik mensen het ijs van de ruiten krabben. Het had de hele winter nog amper gevroren, dus ik wist dat het nu of nooit was als ik nog mooie foto's met ijs wilde hebben. Vooruit, voor deze ene keer kleedde ik mij om en ging ik met mijn camera naar buiten in de hoop dat ik niet voor niets mijn gewaardeerde slaap opgaf. Deze keuze stelde niet teleur; het ijs op de sneeuwklokjes was aan het ontdooien en de zonsopkomst erachter gaf een mooi, kleurrijk effect. Trots kwam ik thuis, en dook ik weer lekker mijn bed in ;)